“Ik heb altijd betrokkenheid gevoeld bij mensen met een beperking.”

In zijn jonge jaren werkte hij bij een fietsenmaker en speelde veel met techniek. Geen wonder dat Albert Boeder (34) na de middelbare school koos voor een technische vervolgopleiding. “Zorg was voor meiden, jongens deden techniek, bouw, handel of verkoop. Soms had je iemand die wel in de zorgopleiding zat, maar die wilde dan kok worden” vat hij zijn periode van beroepskeuze samen. Albert volgde de opleiding werktuigbouwkunde en werkt sindsdien in de machinebouw.

“Maar ik heb altijd betrokkenheid gevoeld bij mensen met een beperking,” vertelt Albert, één van de Connect-studenten Persoonlijk Begeleider Maatschappelijke Zorg. “Op een gegeven moment stelde ik mezelf de vraag: wil ik dit technische werk altijd blijven doen? In de techniek draait het veel om prestatie en het kan nooit snel genoeg. Machines praten niet terug en doen altijd wat jij wil. Het leek mij ook mooi om iets te betekenen voor mensen met een beperking. Ik ging zoekend en tastend op weg met de vraag: Heere, wat is Uw weg die ik mag gaan?”

“Het leek mij ook mooi om iets te betekenen voor mensen met een beperking.”

Hybride werken
Inmiddels werkt hij ‘hybride’, zowel in de techniek als de zorg: 12 uur in zijn oude vak, 24 uur in de gehandicaptenzorg. “Door de avond- en weekenddiensten is dat goed te combineren. Of ik uiteindelijk helemaal kies voor de zorg? “Dat weet ik nog niet, de tijd zal het leren, eerst mijn opleiding maar eens afronden”